همیشه توی ذهنم خودم رو توی موقعیت های مختلف قرار میدم و عکس العملهای احتمالی خودم رو بررسی میکنم و یک عکس العمل منطقی و عقلانی رو برای اون اتفاق در نظر میگیرم ولی موقعی که اتفاق رخ میده و من عکس العمل به اصطلاح منطقی رو انجام میدم میفهمم که این عکس العمل نه تنها از روی عقل و منطق نبوده و برعکس صد درصد از روی احساسات احماقانه ی خودم بوده. این یکی از بخشهای وجود منه که به شخصه وحشتناک باهاش مشکل دارم...