هندز فری رو گذاشتم توی گوشم و در حالی که میخواستم بیخیال فکر امتحان سه شنبه باشم یهو یه آهنگی پلی شد که من رو برد به چند سال پیش...«نقاب» سیاوش قمیشی ... چقدر من این آهنگ رو دوست داشتم و حتی یادمه که کاست اورجینال این آلبوم سیاوش قمیشی رو هم داشتم. کجا رفت و چی شد نمیدونم ولی الان بدجور رفتم توی چند سال پیش. راهنمایی بودم و خوش...چه زود گذشت. بقیه عمر هم میخواد همینقدر زود بگذره؟
واقعا چه خوش بودیم. یادم اومد از دوره راهنمایی و مخصوصا سال سوم. هیچکس توی مدرسه با اون جمعیت حریفمون نبود. هم درسخون بودیم و هم شر!! ترم اول نمره انضباط نداشتم و ناظممون گفت ترم دوم اگر جبران نکنی نمره عمرا بدم. عجب ناظمی بود. دبیر عربیمون هم بود. دوست داشتنی و مهربون که این صفاتش رو آخر سال کشف کردیم. نمره عربی رو 75/19 و انضباط هم به م20 داد. یادم میاد که یه بار چطور زنگ تفریح با یه دعوا ساختگی کل جمعیت رو یه گوشه حیاط جمع کردیم و بلوایی راه انداختیم. ناظم بدبخت هی پشت میکروفون داد میزد که چه خبره! ساکت! اما همه داشتن هو میکردن. حالا کی دعوا میکرد معلوم نبود چون اونایی که دعوا میکردن ( من و مهدی) یه گوشه خلوت داشتیم میخندیدیم...
بد نیست بنویسم از اون دوران که خیلی خوش بود...!
خیلیارو دیدم تا گفتم فلانیو فلانی از این خاطرات تعریف کردن!