امروز وقتی دیدم یکجا همه ایرانیا با هر ایده و بینش با پرچمایی که یک علامتی از دیدگاهشون بود کنار هم با هم متحد اسم ایران رو میارن و فقط به خاطر ایران فریاد میزنن با خودم آرزو کردم که یه روز تو ایران چیزی به اسم اپوزسیون و حکومت جبر و سلطه و چیزی با این اسما وجود نداشته باشه و همه فقط ایرانی باشن. نیمه اول بازی به ایرانی بودنم افتخار کردم تا اینکه نیمه دوم شروع شد. انگار تمام بدبختیای زندگی تو سرم خراب شده. من نمیخوام ایرانی باشم، من نمیخوام مملکتم سه تا گل مفت بخوره، من نمیخوام نتیجه 12 سال درس خوندنم در 4 ساعت معلوم بشه، من نمیخوام رئیس جمهورم اینطوری باشه، من نمیخوام...