وبلاگ واسه من حریم خصوصیه! بارها گفتم که دوست ندارم هرکسی وبلاگم رو بخونه (به غیر از افرادی که واقعا استثنا هستن!) چرا؟ چون وبلاگ واسه من سرویس بهداشتی شخصیه نه عمومی و اُپن! تا به حال سرویس بهداشتی اُپن توی مملکت اسلامیمون دیدید؟ در عین حال میخواستم اینو بگم یک نفر دیگه از افرادی که در دنیای واقعی میشناسم، این وبلاگ رو میخونه! شاید هم نخونه! نمیدونم والا! هرکار دوست داره بکنه! فقط امیدوارم از این توصیفات مشمئز کننده(!) منقلب نشه! ;)
پ.ن: قضیه شخصی و عمومی بودن هم داستانی داره که یکی از رفقا در دوره راهنمایی/دبیرستان از قول دایی از فرنگ برگشتش تعریف میکرد که کمی علی رغم خنده دار بودنش خلاف عرف اخلاقی(!) بود. هر وقت بحث شخصی بودن چیزی پیش میاد یاد اون داستان میفتم و خندم میگیره!