حکایتی از عبید

قاضی قوم خود را گفت: ای مردم خدای را شکر کنید. شکر کردند و گفتند این سپاس بهر چه بود؟ گفت: خدای را سپاس دارید که فرشتگان را نجاست مقدر نیست ارنه بر ما می ریستند و جامه های ما را می آلودند.

عبید زاکانی

 

پ.ن: از این حکایت کلی عبرت میشه گرفت...!

نظرات 3 + ارسال نظر
فاطی شنبه 3 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 17:41 http://fatik.blogspot.com/

آره ... خیلی باحال بوووود

آرتوش شنبه 3 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 22:57 http://artoosh.blogsky.com

از عبید عبرت بگیر! انگار از من گرفتی!

sohrab یکشنبه 4 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 15:53

ba salam .
lotfan dar morede haghe iran az daryaye khazar ke dar sokoute kamel az bein mire be hamvatanan etela rasani konid. hanouz 100sal bishtar az zamani ke rousiye nesfe khake sarzamine ma ro joda kard va lakye pak nashodani bar tarikhe iran gozasht ngozashte va hamin chand sale pish boud ke malekiyate iran az daryaye khazar be 20darsad kahesh yaft va alan rosiye ba 7darsad haghe iran ham razi nist. azizan keshvare ma darad be jaye yek nirougah ke chand barabare bahaye an ra pardakht kardeim foroukhte mishavad.lotfan ta bishtar az in dar chashe mardome donya va tarikh va ayandegan khar o zalil nashodehim kari konim.chera ke haghe mast ke bad az salha setam didegi be jaygahe asliye khodeman bargardim: IRANI AZAD O GHAVI in ast haghe ma. aya nist?
merci .
sohrab

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد