اول "خاطرات پراکنده" بعد "دو دنبا" و حالا " جایی دیگر"...
اینا کتابایی که به قول خودم باید حداقل یکبار درو بشن. بعد از کتابای صادق هدایت که توی دوره دبیرستان رو خط درو کردنشون بودم حالا بعد از مدتی نویسنده ای مثل گلی ترقی رو پیدا کردم که فوق العاده مینویسه. واقعا با داستانا و شخصیتاش تاب میخورم و کنارشون توی همه صحنه ها هستم. چه لذتی داره خیال پردازی قبل خواب و مرور داستانها. لذت میبرم از توصیف های قشنگش توی داستانهای معرکش. با کلمات چنان ذهن آدم رو بازی میده که بعد از گذشت چند دقیقه که داستان تموم میشه و سرت رو از روی کتاب بالا میاری احساس میکنی توی یه خواب شیرین بودی و حالا بیدار شدی. من خیلی خوش شانس بودم که به صورت اتفاقی کتاب "خاطرات پراکنده" رو خریدم تا با نویسنده ای مثل گلی ترقی آشنا بشم.
پ.ن: روزی کتابهای گلی ترقی رو یکجا به یکنفر هدیه میدم...
می دونی
کتای خوب شده کیمیای امروز
و برای همنسلان من هیچ کیمیاگری بهتر از یه نویسنده کار درست نمیشه.
بهار رسیده و تو حیفه باهام نباشی