بعد از کلاس مبانی میام خونه و بعد از خوردن یه نیمرو باز میرم بیرون اما ایندفعه به هدف خرید یه کتاب. هوا سرده و کلافم. احساس بی هدفی میکنم. واسه همین زیپ کاپشنم رو میکشم بالا تا زیر یخه و به راهم ادامه میدم پیاده تا کتابفروشی میرم. کتاب رو میخرم که حاجی به م زنگ میزنه و بعد از کمی الافی و تحویل دادن کتاب برمیگردم به سمت خونه. خیلی ریلکس و بی هدف حرکت میکنم.این احساسی که این روزا دارم باید هرچی زودتر محو بشه. آره حقیقتش اینه که از جایگاه خودم راضی نیستم. باید بتونم خود درمانی داشته باشم پس شروع میکنم اهدافم رو دونه دونه میارم روی کاغذ کل اهداف سه بند داره که همش رو باید مورد نظر قرار بدم که پس فردا پشیمون نشم. من باید درک کنم که این یه دوره ی جدیده هرچند که سخته. خوب این از اهداف. ولی هنوز یه چیزایی کمه یعنی تلاش برای رسیدن به اهداف.
» پراکنده نوشتم!
خیلی روان می نویسی ،به دل می شینه
موفق باشی
من هم در یه دوره ی تازه ام
دارم میرسم به اون چیزی که میخوام
ولی سخته
منم پراکنده نوشتم ...
شایان
صحرای رز
موفقیت تابعی است پیچیده از انتخابها و تصمیمات